MacGyver? Ja man. “Dat is die man die met een stukje touw, een beetje pitriet en een stukkie papier een joint kon bouwen waar je helemaal te gek op tripte” (beetje vrij naar Freek de Jonge…). Nee serieus! Wie kent hem niet, onze held uit eind jaren 80? We hebben er de afgelopen dagen 2 van ontmoet.
De eerste was Devey Glinister, de eigenaar van Meerkat Adventures in Oudtshoorn. Zo ongeveer de enige plek waar je meerkatten in het wild van dichtbij kunt observeren. Om 5 uur in de ochtend. In het open afrikaanse veld. Als het net licht is. Op je klapstoel. Met zijn tienen. Op een rij. Met je camera. Luisterend naar MacGyver. Nee, die foto van die rij krijg je niet hier te zien :-).
Klinkt erg toerie, maar was fascinerend. Deze Mac weet gewoon alles van die dieren, is ze al 5 jaar elke dag aan het bestuderen en heeft als doel een meerkat sanctuary, om gewonde meerkats weer terug te brengen in het wild. Gaaf. Op zijn auto overigens stickers met de tekst: “lifelong insurance by jesus”…
De tweede MacGyver van die dag was Dennis Robson van Radical Raptors. Ik had gelezen over deze plek. Niks gepland, we reden er langs en zijn gaan kijken. Roofvogels, altijd al door gefascineerd. Dit centrum probeert vogels terug te brengen in het wild en begrip te kweken over roofvogels. Heel gaaf om roofvogels van vlakbij te bekijken en op je hand te krijgen. Uil, valk, gier. En ook hier weer een Mac die zijn passie staat te beleven en overbrengt aan anderen: roofvogels, roofvogels, roofvogels. Helemaal ‘into it’. Held. Mooi man.
En dan de boswandeling. Die was wel gepland, vanochtend. Het idee: ‘cheetas (jachtluipaarden) up close and personal’. Zij doen hun dagelijkse ochtendroutine, een 2 uur durende boswandeling en ze tolereren het dat jij net doet of je hen uitlaat. Met een riem aan een licht harnas dat zij dragen. Deze cheetahs zijn opgevoed door mensen en kunnen niet meer terug het wild in. Ook hier weer ‘rehabilitation en awareness’. Er zijn nog maar 7500 cheetahs in Afrika…
In dit centrum, Tenikwa, worden cheetahs opgevangen en indien mogelijk weer uitgezet. Daarnaast 7 cheetahs voor de ‘awareness’. Waaronder dus het wandelen.
Voor katliefhebbers: master. Kan niet anders zeggen. Je komt normaal nooit bij zo’n kat in de buurt. En nu loop je er naast. Da’s best magisch. Enorm alerte dieren. Geen rustig gewandel. Flink de pas er in. Als ze gaan rennen: loslaten. Je houdt ze niet bij :-). Liggen ze verderop weer te rusten dus daar pak je ze weer op. Wel met 2 gidsen trouwens die behoorlijk goed opletten. ‘Duma’, heette de cheeta waar wij mee liepen. De gids vertelde later eerlijk dat namen niet werken bij de cheetahs. Negeren ze volkomen. Namen zijn alleen handig voor de mens… Ja, het bevalt hier wel.
We dachten al : waar zijn jullie?
Niet te lui worden hoor is niet gezond
Nog een paar dagen en dan weer fijn naar Igor en Selah.
Wat een prachtige kop die Cheeta.
Trouwens die roofvogels en die gieren mogen er ook zijn.
Gaaf man, De cheetah, mijn favoriete dier. Ben jaloers. Zo dichtbij en zelfs aanraken.
Zou ik in het wild echter niet doen.
Trouwens Duma is swahili voor cheetah. Weet je dat ook weer.
Oefff……..ik dacht even dat het Chuck Norris was………….
Heel cool zeg die cheeta’s, ook geen grammetje vet zo te zien!
Hoeft niet hoor. Van hen houden we het meest!
Igor en Selah zijn stik jaloers op dit plaatje????