Het is hier een behoorlijk andere wereld. Op dit moment komt de regen met bakken uit de hemel bijvoorbeeld. Niet zoals in Den Haag wel eens gebeurt, gewoon een beschaafde harde regenbui, nee een stortvloed van zoet water wordt op dit moment over onze villa uitgestort, niet normaal. Echt tropisch. Onze huisgekko is er zelfs voor gevlucht…
Ook het leven van de gemiddelde Balinees is behoorlijk anders dan ons leventje, net als de regenbuien. Iedereen, maar dan ook écht iedereen ziet uiteraard onmiddellijk dat je toerist bent. Dat is niet heel raar. Ik ken dat al uit mijn tijd toen ik nog fotoos maakte voor mijn beroep: als je je begeeft in een wereld die niet van jou is val je op en zeker als toerist. Een fotograaf kan nog proberen zich ‘in te vechten’ in zijn omgeving, maar als toerist ben je er eenvoudigweg te kort om echt te ‘mingelen’ met de locals. Plus onze huidskleur verraadt een hoop :-). Dus dat accepteren we dan maar.
De toerist op Bali is echt groot wild! Er wordt op je gejaagd. Ongeveer iedereen waarmee je in contact komt biedt zijn diensten aan. Dat gaat dan over transport regelen, gids spelen, snorkel-tochten regelen, wandeltochten uitzetten, betere prijs bieden dan de concurrenten, laten masseren door die goedkope tante en eten verzorgen. Alles kunnen ze regelen. En het lijkt ook niet uit te maken wanneer: een ober in een restaurant overhandigd tijdens het eten zijn kaartje en biedt aan het snorkelen van de volgende dag te regelen, met zijn boot. De chauffeur die je vervolgens thuisbrengt biedt hetzelfde aan, tijdens de rit van 3 minuten. Gewoon op straat slenteren op een mooie plek betekent diverse mensen vriendelijk doch erg duidelijk vertellen dat je daar gewoon bent om rond te lopen en niet om dingen te kopen of te gaan duiken, nee ook morgen niet dankjewel :-), terimah kasih!
Begrijp me niet verkeerd, Bali is een heel mooi land. Maar ik word wel een beetje moe van de realiteit van het toerisme. Het gedrag van de Balinees is zeer goed te begrijpen: toerisme is DE bron van inkomsten. Als je er niet aan mee doet is er niets of weinig anders voor je te doen, denk ik. En het is de enige manier om wat meer geld dan gemiddeld te verdienen. Alles gebeurt overigens met een glimlach, iedereen is erg aardig. Je vraagt je wel af hoe echt de glimlach is of dat het een middel is om iets te bereiken. Grootste nadeel vind ik uiteindelijk dat je dus heel duidelijk toerist bent en eigenlijk ook niet meer dan dat…
Afgezien van de regenbui komt je verhaal me wel heel bekend voor. In India lukte het Laura en mij vrijwel nooit om echt contact te maken met de lokale bevolking. Het draaide telkens weer om geld. Maar ja, wat wil je als jouw fooi overeenkomt met het bedrag dat zij op een hele dag misschien niet eens verdienen. Misschien een leuke tip: Eén van onze leukste ervaringen beleefden we door met een jeep langs wat afgelegen dorpjes te rijden. Daar is blank zijn nog steeds een bijzonderheid, maar de link met geld werd in ons geval niet gelegd!