Can Tho, 5 mei, 19.50 uur locale tijd.
Gisteren begonnen aan onze 3 nachten in de Mekongdelta. Voor ons roept dat herinneringen op aan de film Apocalypse Now. Qua beelden een meeslepende film, de sfeer van een ondoordringbaar junglelandschap wordt stevig neergezet in die film. Het binnenvaren van de Mekongdelta in de patrouilleboot. De waanzin van het onderwerp, de Vietnam-oorlog. De quote van Kurtz (Marlon Brando) in de film: “the horror, the horror…”. Als je hem nooit hebt gezien beslist gaan doen.
De Mekongdelta (“Nine Dragon river delta”) is een groot gebied van 39000 vierkante kilometer. De delta is het einde van zo’n 5000 kilometer rivier, de Mekong. Vanuit China door landen als Laos, Cambodja en Vietnam. Wij hebben de eerste nacht, gisteren, op een boot gezeten. We bleken de enige gasten op een boot voor 16 personen. Dat leek ons een beetje raar, maar viel enorm mee. Aardige bemanning. Halverwege ergens aan land gegaan en een kilometer of 12 gefietst. Dat was prima, je komt overal lekker vlakbij en tussendoor. Wel enorm warm, de hitte is wel een ding zeg maar, je wordt er toch een beetje brak van, althans wij. Wat we hier weer zien, net als in heel Vietnam, zijn de graven van overledenen. Die worden vaak middenin de rijstvelden neergezet. Het idee is dat de overledenen dan toch nog dichtbij zijn. En dat geeft dan troost en betrokkenheid bij degenen die achterblijven.
Rondvaren op de Mekong is prachtig. We hebben natuurlijk maar een klein stuk gedaan. Ondermeer naar de drijvende markten. Elke dag worden daar alle etenswaar verhandeld, van zoete aardappels tot rijst en veel fruit, zoals ananas. Op lange bamboe staken worden voorbeelden van de te verkopen waren op de boot gezet, zo weet je wat er op welke boot wordt verkocht. Iedereen heeft dus ook een boot. Die zit vaak al generaties lang in de familie. Houten boten met heel aparte buitenboordmotoren. Enorm veel herrie en vervuiling, maar het werkt.
Natuurlijk hebben de Vietnamezen ook recht op de belangrijkste voorzieningen… En dat zijn natuurlijk televisies. Overal zie je antennes, op de gekste plaatsen. Want de Vietnamezen moeten natuurlijk wel het voetbal volgen. Als het duidelijk wordt dat je uit Holland komt gaat het meteen over voetbal. De bekende namen komen voorbij en een wedervraag over de stand van zaken van het Vietnamese voetbal wordt hoofdschuddend afgedaan. “Van Basten! Van der Sar in the final Champions League! Robin van Persie!”
Ik hou het kort dit keer, tam biet!
