berkouwerdotcom

Tweede post, internet via de satelliet vanuit de jungle, Sukau Rainforest Lodge, Borneo.

Mount Kinabalu was een super-ervaring. Vooral de tweede dag, om 2.30 uur ‘s-nachts naar de top van 4095 meter, in de regen,  was om nooit te vergeten. Zwaar, koud, nat, glibberig, rotsen, schemerlicht, regenponcho’s: helemaal goed.

Helaas is het op deze reis veel lastiger om foto’s te plaatsen, dus die komen nog een andere keer.

De afdaling van de berg is een verhaal apart geworden. Ik weet dat ik bij afdalingen van bergen (Zwitserland, USA) last van mijn knieen krijg, maar dat het zo heftig kon wist ik niet… Ik kon gewoon eigenlijk niet meer naar beneden. Op 4 Saridon, ijzeren wilskracht 🙂 en tips van de guide hebben we het uiteindelijk tot aan beneden gehaald. Met 2 stokken, een brace-verband en geduld hebben we er 5 uur over gedaan, evenveel als de tocht naar het basisstation de dag ervoor, redelijk bizar. Maar goed je moet wel op zo’n berg, vanaf 4095 meter, er ging geen bus…

De dag erna, gisteren, op weg naar 1 nacht op Selingan-eiland, een schilpadden-opvang. Elke dag (!) komen daar schilpadden aan land, die eieren leggen, die eieren worden begraven en 50 dagen later worden de schilpadjes weer uitgezet. Elke nacht mogen omgeveer 46 toeries dit meemaken (meer slaapplaatsen zijn er niet), en wij waren die nacht de gelukkigen… best leuk, goed werk. We ontmoeten hier veel Nederlanders, we hebben blijkbaar Borneo ontdekt met zijn allen :-).

Sinds gisteren is het trouwens behoorlijk onmogelijk normaal te lopen: Mount Kinabalu zit nog in onze knieen en benen en kuiten, we strompelen voort, vooral trappen op en af is eigenlijk niet mogelijk… :-).

Vanochtend vanaf Selingan vertokken naar Sukau Rainforest, via het Sepilok Orang Oetan opvangcentrum. Die Orang Oetans zien er echt fantastisch uit. Hoewel erg toeristisch uiteraard doet deze opvang goed werk, door de apen weer terug te brengen naar de jungle.

Daarna via de rivier per speedboat de jungle in, en zo zit ik hier via de satelliet te typen. Kom net terug van de tweede boot-safari, 1 overdag en 1 zojuist in de avond. Dieren spotten, vogels, apen en hopelijk morgen meer. Het is erg apart en fascinerend om in ‘de jungle’ te zijn. Geluiden, beesten, warm, vochtig… heel apart. Bar ligt al op 1 oor, morgenochtend om 5.30 op voor een dawn-boat-safari.

O ja, voor ik het vergeet: normaal lopen is nog erg lastig, achteruit een trap af is beter te doen dan vooruit…

Laatste stukkie tekst, over de lokale gidsen hier: al die mannen (tot nu toe alleen mannen…) weten goed hoe ze moeten vertellen over hun land. Spreken allemaal behoorlijk engels en zijn er trots op. Grappig was de gids, JC genaamd, die helemaal omviel toen Bar haar Iphone3G tevoorschijn haalde; hij heeft hem vastgepakt, gestreeld, van alle kanten bekeken terwijl hij ondertussen alle technische gegevens ging opsommen… Vervolgens wilde hij hem kopen, waarbij hij vertelde dat hij dan waarschijnlijk wel ruzie zou krijgen met zijn vrouw… Ook van mijn Nikon D300 wist hij ALLE details uit zijn hoofd.  Gadget-freaks leven dus overal :-).  De tweede opmerkelijke gids was onze persoonlijke gids Fabianus Wily, tijdens de bergwandeling. Een zeldzaam rustige man, die zich op de achtergrond hield. Hij loopt de trial 2 of 3x per week. Op en neer. Zonder last van zijn knieen. Alleen daarom al bewonderenswaardig :-). Vooral het laatste stuk naar de top is hij supergoed geweest in het ‘lezen’ van de juiste paden naar boven en naar beneden. Ik blijf het mooi vinden mensen bezig te zien die iets goed doen en dat ook graag doen.

Okee, dat was het weer. Misschien een onsamenhangend verhaal, maar ik heb het dan ook zo in 1x ingetypt.  Na Sukau nog 2 nachten Danum Valley, nog verder de jungle in. Dan 5 dagen relaxen op Kapalai resort, daar heb ik zeker internet dus dan laat ik weer van me horen! Bye!