Gisteren, zaterdag 7 november hebben we 57 kilometer van de Otago Central Rail Trail gefietst. De hele track doen duurt 3 of 4 dagen, wij hebben dus slechts een deel gedaan. Erg mooie track, weer even wat beweging op deze reis! Bruggen, tunnels, alles over de plek waar vroeger de rails liep van de trein. Deze streek is het droogste deel van het zuidereiland. Voor wat het waard is, het zuidereiland krijgt overal regen genoeg :-).
Regenboog boven Lake Manapouri, beetje kitsch is het wel :-). Vandaag met de auto de scenic drive naar Milford Sound gereden. Beetje Zwitserland maar dan anders, minstens zo mooi. Morgen met de ‘Southern Secret’ boot voor 2 dagen de Doubtful Sound op!
[alle tekst en foto’s van Barbera]
Het weer, door Barbera. Iemand moet het toch doen en Gerrit kijkt wel linker uit, die is veel te veel aan het genieten en ik ben niet voor niks mijn vaders dochter. Ach, die ouwe mopperkont, al het erfbare deel chagrijn is naar mij gegaan. Het weer dus.
Toen wij een paar jaar geleden voor het eerst de gemiddelde temperatuurgrafiek van Nieuw Zeeland erbij pakten, schrokken wij ons een hoedje. 11 van de 12 maanden leken toch echt veel te koud voor Barretje. Maar, dat is lang geleden en in de tussentijd hebben wij ons een beetje in slaap laten sussen. Er waren er zelfs die beweerden dat wij met een beetje mazzel 12 weken met een T-shirt en korte broek konden doen. Dat. Is. Dus. Niet. Waar. Of nou ja, eigenlijk ook wel, want iedere keer dat ik deze uitspraak afgelopen week sarcastisch herhaalde (een keer of twintigduizend) liep er wel weer net een gek in een korte broek en hemmetje voorbij. Terwijl ik alle items, waar ik de eerste zes weken hoofdschuddend naar gekeken heb als ik ze weer eens tegenkwam in mijn koffer en dacht “…what was I thinking…”, klappertandend over elkaar heen droeg. Het is hier de eerste vijf dagen KOUD. Gewoon guur. Ok, nu zit ik voor het eerst weer in het zonnetje, maar morgen en overmorgen is het weer PET voorspeld. En overmorgen gaan we op een tweedaagse ‘cruise’ op een fjord, de Doubtful Sound. Weerbericht: REGEN REGEN REGEN. Ik heb dus gisteren een BROEK gekocht. En twee thermo-lange mouwen-shirts (die had ik trouwens al in Sydney gekocht, lieve meisjes bij de Uniqlo, een Japanse winkelketen (de Japanse Bever, jawel…;) met allerlei Technische Materialen in hun first layers verstopt, voor zowel Gerrit als mij gelijk een verslaving: deze winkel MOET naar Nederland!!). Anyway lieve mensen in Nederland, vooral diegenen die het sinds wij weg zijn nogal zwaar voor de kiezen hebben gehad (en dan bedoel ik niet OMDAT wij weg zijn…): jullie zullen vast begrijpen dat het heerlijk is om te kunnen klagen over het WEER. Het is hier prachtig, bloedstollend, adembenemend mooi. Tip: ga in januari.
Dan: schapen. Man man man man man wat zullen ze hier veel truien breien. Het houdt niet op! Maar ze zijn erg koddig als je ze een beetje leert kennen.
En: kiwi’s. Ik ken niemand die een Nieuw Zeelander een kiwi noemt, behalve alle Nieuw Zeelanders hier. Consequent. Ik heb het woord kiwi nog nooit zo vaak horen zeggen, maar de vogel nog niet 1 keer gezien. Dat wordt tijd.
Barbera
